Vanavond kreeg ik -zoals al de afgelopen 4 weken elke zondag- van de aardige visite weer een aantal smsjes. ’t Is zielig voor de aardige visite, maar de visite raakt weer in een hengelmodus en ik houd niet van hengelmodussen.
De visite wil te graag, nu plots de mogelijkheid daar is dat de visite vaker kan, en daar heb ik helemaal geen trek in, bovendien gebeuren er momenteel andere dingen in mijn leven die ik belangrijker vind. ’t Is morgen nog maar 4 weken geleden dat het zogenaamde Bee moment heeft plaatsgevonden en het klinkt zeker voor mijn doen gek in de oren, maar het lijkt wel alsof het 1e Bee moment al maanden (wat zeg ik jaaaaren) geleden heeft aangevangen.
Hoe dat kan weet ik niet, wil ik ook niet weten, ik geniet van het hier en het nu, waarbij ik dan weer wel “vrees” dat de alfabet momenten op een gegeven moment opraken, maar niet getreurd, er zijn nog veel alfabetten, ná de 26 letters van het alfabet gaan we over op het Grieks alfabet, waarbij er vast ook nog wel ergens een Japans alfabet te vinden is op het net.
Morgen gaat er dan weer een nieuw alfabet moment plaatsvinden, (ik moet nog even nadenken over de letter die het moment gaat krijgen), maar dat dat moment plaats gaat vinden is 1 ding wat zeker is, dat vind ik toch belangrijker dan de aardige visite die nu plots ernstig graag wenst dat vriendin H die niet meer in A woont noch te N maar in H en ik samen naar hem verkassen (terwijl we ozo gezellig in de kroeg zitten) niet dat vriendin H die niet meer in A woont noch te N maar in H en ik momenteel samen in de kroeg zitten, maar dat weet de visite dan weer niet.
De aardige visite heb ik gelukkig nooit op de hoogte gebracht van dit leermomenten log, zodat ik nog lang over de aardige visite kan blijven schrijven die ernstig graag wil langskomen, totdat ik het zat ben (maar dat moment duurt niet lang meer zo vrees ik) ik voel het aan mijn water, het gaat me nu al ergeren.
Anyway, ik dwaal af, zoals wel vaker, de in de nabije en aanstaande toekomst alfabet momenten ga ik natuurlijk fijn cryptisch beschrijven, en voor alles is 1 eerste keer, de cryptische momenten worden nu door een echte insider begrepen, die vaak in een deuk ligt om mijn schrijfsels, maar wacht maar totdat ik pareer wat hij in gedachten heeft op een vervolg van een zeker iets, ik denk dat de insider zijn wonden in een hoekje mag likken als hij mijn deel te lezen krijgt 