In dit logje stond al te lezen dat ik “vreesde” dat mijn geranium leven ten einde zou zijn. De afgelopen maanden ben ik nog nooit zoveel uit eten/lunchen geweest, heb ik nog nooit zoveel cryptische momenten meegemaakt her en der in het land en/of buitenland.
Mijn muurtje brokkelt steeds meer af, want tijdens mijn vakantie heb ik iets geschreven wat ik tot voor 5 maanden terug nooit zou hebben geschreven, en het gekke is ook nog dat ik het nog meen ook (en dat voor een nuchtere West-Friese boerin) het moet niet gekker worden!
Zoals de trouwe lezertjes van mijn logje wel weten heeft inmiddels het Tu moment ook alweer plaatsgevonden vlak voor mijn vakantie. En bij datzelfde Tu Moment heeft P samen met O de sportklasse gewonnen, of dat nu kwam doordat ik de moeite had genomen om naar B.K. te rijden of doordat P zo goed is in navigeren en O zo goed is in hard rijden zullen we wel nooit te weten komen. (inside joke).
Afijn, om een lang verhaal nog langer te maken, ik ben al weer een paar dagen terug van vakantie, (inmiddels heb ik alweer geboekt om nog 3 heerlijke weken van de rust te genieten in september), heeft het welkomst comité mij vorige week dinsdag vereerd met een bezoek en gaan we vandaag weer een Eend moment beleven. De streepjes zullen vanzelf wel aangevuld worden (weer een inside joke).
En dan dient nog vermeld te worden dat er nog 14 zachtjes geslapen dient te worden voordat mijn verjaardag aanbreekt, waarbij ik een tattoo van de omtrek van Lesbos op mijn linkerschouder laat tatoeëren, het moet er nu maar eens van komen. Dit zal voor mij wel een heel aparte verjaardag worden, normaal gesproken was ik altijd op Lesbos om mijn verjaardag te vieren samen met de Engelsen, vorig jaar was ik bij het Indian Summer Festival en dit jaar overnacht ik een een poepie sjiek hotel ergens te D.H.
Ik heb toch maar een akelig leven momenteel. 😳
