Vandaag was ik met een leuk initiatief van het internet: (zie Stapmaatjes) naar de tentoonstelling van Bodies The Exhibition. Ik moet zeggen dat het erg interessant is om het menselijk lichaam op zo’n andere manier te aanschouwen, met al zijn spieren, zenuwen, aanhechtigen en vetverdeling. Het was erg jammer dat ik geen foto’s kon/mocht maken. Er liepen iets te veel brede heren rond, hoewel er eentje wel erg aardig was, maar diezelfde heer vond het vast niet goed dat ik foto’s ging maken.
Wat nog leukerder is, is dat je zo af en toe iemand tegenkomt waarvan je het gevoel hebt dat je die al eeuwen kent (terwijl dat niet het geval is), maar waarvan je op hetzelfde moment het idee hebt dat jullie samen wel goed kunnen.
Zo goed zelfs dat je spontaan afspreekt om de volgende dag een gezellige strandwandeling te maken, waarbij je al van te voren hebt aangegeven dat je gek bent van fotograferen dus om de haverklap op je knieën in het zand ligt om foto’s te maken van schelpjes, water, strepen in het zand en whatever je nog tegenkomt, om daarna bij het haardvuur uit te rusten van de diverse “inspanningen”..
Vervolgens wordt je bij het “uitrusten” van diezelfde inspanningen ’s middags spontaan gebeld door een aardige meneer, terwijl je in het café van de Beurs van Berlage even zit uit te rusten van het geslenter van het meer dan aanwezige “andere” publiek en je diezelfde aardige meneer bijna niet verstaat, zodat je roept dat je ’s avonds terugbelt en dat ook trouw doet) – met als gevolg een heel erg leuk, gezellig en prettig telefoongesprek van meer dan 1 uur -, ’t was toch jammer dat diezelfde aardige meneer plots moest afhaken omdat hij een spiegel moest ophangen bij een aardige mevrouw (inside joke) 
.
Maar afijn, nieuwe ronde, nieuwe kansen, wie weet wat er aankomend weekend (met de ) mutsen nog staat te gebeuren/
whahahahaha, ik dacht dat jij nooit knielde???????? 😛 hahahahahaha
Ontzettend leuk die onverwachte momenten, ook ik geniet daar steeds en telkens weer van, hier bij mij dan, en dat gedoe van die spieren enzo, inside of the body, uhm ja, heb het gezien op tv, maar dat lijkt mij helemaal niets!
Jammer dat je er niet mocht fotograveren.
waar je zin in hebt naar lijken kijken das niet mijn euh smaak.
veel wandelplezier 😉
@Morgaine, haha, ik knlel nooit voor een man voor mooie foto momenten wil ik best wel op mijn knietjes gaan blush :)’t was zeker jammer dat je er niet mocht fotograferen, ik had vast wel wat mooie plaatjes kunnen maken, maar ik w?s al slim en had alleen mijn rits rats klik cameraatje meegenomen anders had ik me suf gesleept voor niets)
@Remco, ’t zag er niet erg lijkerig uit, ’t was best interessant. En gezien het weer zal ik vrees ik niet teveel wandelen, maar des te meer fotograferen..
Ja ja Yo, dat gevoel heb ik nou ook! En mensen, ’the bodies’ is echt niet luguber ofzo, wat ik vooraf wel dacht. Het was heel indrukwekkend. Het wordt trouwens steeds mistiger buiten, dat wordt mooie mistplaatjes schieten. En dat openhaardvuur zal goed van pas komen daarna.
Tot straks!! Jacq.
Hoi Jacq, jammer van de mist die er niet was, nog jammerder was het dat we ons een bult schrokken van een zeker iemand, maar het was zeker voor herhaling vatbaar. Het haardvuur was lekker, maar maakt wel dat ik het nu berekoud heb brrrrrr 😉
hihihihi weet ik Yogi, was even een blur moment van deze zijde, plagerijtje, maar ook dat weet je wel 😉
Ennuh, idd goed dat je niet je grote sleepding mee had dan, hahahahaha
Mogguh Yogi, nou mijn mutsenlogje staat er ook hoor, whahahahahaha
Fijne maandag alvast, geen idee wat deze dag mij brengen gaat 😀
tja dan moet die aardige mijnheer dat maar een keer goedmaken, vindt je niet? 😉
@Erik, ik heb zo maar het idee dat een zeker aardige meneer het wel binnenkort goed gaat maken blush
Wil er eigenlijk nog steeds wel en niet naartoe naar die tentoonstelling.
Lijkt me best erg mooi, maar heb ook iets van nou nee, stom he.
Tot nog toe houdt de prijs me tegen hahahahah, maar kopje koffie in de beurs is altijd leuk vooral zomers als je en plekkie op het terras weet te krijgen.