vrijdag 9 juli 2004
Eigenlijk is het heel triest, ik zit nu even met alweer een zeer ondeugende bui op msn met mijn washokmeneer (die van de foto’s en het grappige filmpje), omdat ik vanmiddag toch uiteindelijk wel weer een hele leuke date mocht beleven met een hele leuke ondeugende meneer.
Hoe triestig kan je dan weer worden van de “gesprekken” die hij voert via msn. Eigenlijk zou ik bijna medelijden met hem moeten hebben, maar deze man is zo’n vreselijk willig slachtoffer, dat ik bang ben dat als ik nog even door ga ik hem als een trillend wrak achter de pc zal krijgen.
(Nu ben ik zelf ook wel eens een trillend nagelbijtend wrak, maar dat komt mede door mijn date die geweest is, hij die het bloed onder mijn nagels vandaan haalt (en ik bij hem), en we vinden het allebei zo vreselijk grappig dat we nu allebei iemand gevonden hebben die net zo gek, slecht, verdorven zo niet nóg gekker is, dat we dit vast nog wel lang zullen volhouden)
De washokmeneer echter is zo wanhopig en eigenlijk bestaat het niet, maar de wanhoop druipt er bijna van af (ook van de letters die hij tikt). Eigenlijk is het weer in- en intriest, maar aan de andere kant ook wel weer een beetje grappig dat je iemand zo snel al zo gek kan maken
Yogi
