Het blijft grappig om over Krekel te blijven schrijven, dat is dan ook de reden dat ik dit gewoon blijf doen in onbegrijpelijke leermomenten die maar enige insiders (eigenlijk is er maar 1 insider die mijn logje leest) en iemand anders op mijn werk snapt, maar die kent mijn leermomenten dan weer niet en dat wil ik graag zo houden. In dit logje schreef ik dat ik geblokt ben geworden en vervolgens na 1,5 week weer ontblokt ben geworden, maar ik denk dat Krekel een “aandoening” in zijn hoofd heeft, want het duurde niet al te lang totdat ik alweer geblokt was, een mensch zou er bijna tuureluurs van worden. De reden waaróm ik geblokt was begreep ik al helemaal niet, maar ik heb het opgegeven om Krekel te begrijpen, evenals ik andere dingen heb opgegeven, inmiddels ben ik in een mood beland die maakt dat ik Krekel eigenlijk alleen maar voor de gek wil houden.
De vakantie op Lesbos heeft me meer dan goed gedaan, de spanning die Krekel met zich meebracht ook (als dát niet was gebeurd, wat er die maandag wél was gebeurd, had mijn vakantie er heel anders uitgezien denk ik), maar nu merk ik dat ik verveeld raak door het blokken/ontblokken/weer blokken. De laatste smoes heeft mijn “gevoel” den dasch omgedaan, je kunt niet iemand alleen vanuit een whatsapp groep verwijderen en zijn (in mijn geval) nummer kwijtraken, dus toen ik gisteren opeens weer uit het blauwe hinein enige “emoticons” toegezonden kreeg, heb ik enige uren gewacht met antwoorden, waarna ik weer een emoticon mocht ontvangen dat ik stil moest zijn.
Dat doe ik dan ook altijd lief, maar vandaag kreeg ik weer enige “andere” emoticons toegezonden, met wat -laten we het hengelapps noemen-, wel ik kan het niet helpen, dan ben ik er een beetje klaar mee, de ene dag blok je me, de andere dag wil je opeens weer hele andere dingen doen? Ik begrijp dat niet, dat was dan ook de reden dat ik die ozo leuke quotes van Rumag als profiel foto had neergezet:
(ik vind de zwarte humor van Rumag echt geweldig), en ik kreeg al snel een reactie van Krekel, dat hij iemand wist. Dát maakt dat ik het leuk vind om over Krekel te schrijven, want ik kan merken dat Krekel toch redelijk onzeker begint te worden aan zijn antwoorden, dat hij begint te hengelen naar aandacht, mij vraagt of ik nog wel “iets” wil, wel natuurlijk wil ik niet meer na al dat blokken, ontblokken, weer blokken, ontblokken, maar dat hoeft Krekel dan weer niet te weten.
Ik ben “bang” dat mijn aankomende geplande vakantie op Lesbos, voor Japie Krekel zal uitlopen op een enorme teleurstelling, maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat mijn aanstaande antwoorden Krekel in het hele verkeerde keelsgat schieten, zodat ik voor altijd en eeuwig geblokt blijf en ik Krekel in het geheel niet op de hoogte kan houden van mijn geplande aanstaande vakanties op Lesbos. Dan verschijn ik plots op Lesbos, terwijl Krekel van niets weet, dat is dan ook wel weer grappig.