Vandaag

Heb ik weer wat leuke gesprekken kunnen voeren met een zeker iemand, die mijn gedachten over het afwachten weer een ietwat andere kant opduwden. Het plan wat zomaar spontaan opkwam van de andere kant en waar ik  – spontaan als ik ben – onmiddellijk mee instemde omdat datzelfde plan me erg aanstond en mogelijkheden deed opdoemen die ik tot op heden nog niet heb mogen meemaken moet nog ernstig goed uitgewerkt gaan worden (maar het is wel een erg leuk en spannend plan).

Verder kwamen mij dingen ter ore die mij erg vrolijk deden zijn over de events die dinsdag geen plaats konden vinden (waarbij mijn fantasie op volle toeren draaide toen ik hoorde waar de andere kant bang voor was) en hoewel ik inderdaad op het punt stond om het wel te doen, heb ik het uiteindelijk toch niet gedaan, omdat ik op de een of andere manier toch aanvoelde dat dát wat ik wilde doen niet in goede aarde zou vallen, waar de andere kant – zo blijkt mij nu – mij zeer dankbaar voor was.

Ik krijg steeds meer het idee dat de andere kant en ik elkaar steeds beter gaan aanvoelen en dat de andere kant en ik wel wat leuke momenten kunnen gaan beleven, mede omdat het gewoon zo leuk, spannend en niet te voorzien blijft óf die events wel plaats kunnen vinden (en ik nu weer gemerkt heb dat ik die spanning heerlijk vind).

Vervolgens ben ik richting Amsterdam vertrokken waar ik een "oude"/jongere vriend weer heb ontmoet die ik een tijdje niet heb gezien en wat mij geleerd heeft dat we nog steeds hele goede maatjes zijn en zullen blijven (niettegenstaande het een man is) en dat we in de toekomst leuke dingen kunnen blijven doen (diezelfde leuke dingen die wij vorig jaar ook zo veel deden) (en daar ben ik erg blij mee).