Verslag kamperen in Friesland

Afgelopen zaterdag vertrok in alle vroegte heel optimistisch richting Friesland om mijn zus, zwager en 2 nichtjes een weekendje te verblijden met mijn gezelschap.
Voor mijn doen nogal vroeg (ik had vrijdagavond een gezellige avond met mijn vriendin in de kroeg) vertrok ik richting Friesland. Ik smste dat ik eraan kwam en nog geen 5 minuten latern (toen ik dus al onderweg was) kreeg ik het optimistische berichtje terug: “weet je het zeker, neem je kaplaarzen en regenjas maar mee”, welke ik dus niet in mijn bezit heb en dus zeker ook niet kon meenemen.
Na enige rondzwervingen in de polder van West-Friesland wegens diverse omleidingen kwam ik dan toch om 1 uur op de plaats van bestemming. (Ik was maar 1 keer een foute afslag genomen), en ben in die contreien inmiddels best wel bekend kwa richtingsgevoel.
Het werd zowaar ook nog knap weer en we hebben nog een flinke tijd van het zonnetje kunnen genieten.
Gelukkig had ik maar 1 paar schoenen mee, welke schoenen al na 1 uur zodanig nat waren dat ze ook nog eens akelig begonnen te ruiken (en dat is nog netjes uitgedrukt), zelfs ik werd er misselijk van.
We hebben nog tot laat buiten gezeten en ik was blij dat ik -in tegenstelling tot het jaar daarvoor- een dik vest mee had genomen. Natuurlijk was ik de dikke sokken vergeten, maar gelukkig ging zusterlief nog even naar de stad en deze heeft hele dikke sokken voor me gekocht.
Toen ik in alle vroegte moest plassen en ik na het plassen weer mijn warme bedje indook begon het te regenen, wat het tot de volgende dag tot ongeveer 5 uur bleef doen. Wat kan je je dan miserabel hebben op zo’n kouwe camping in een tent.
Gelukkig ben ik een bikkel en ik moest en zou de beroemde bingo-avond meemaken, hetwelke zou plaatsvinden die avond om half 9.
Na wat duveltjes genuttigd te hebben zijn we vertrokken naar de reuze gezellige bingo-avond, alwaar ik ook nog bijna ruzie kreeg met 2 fanatieke dames die mij maar irritant vonden met mijn flitslicht, want de dames werden afgeleid door het flitslicht en konden dan de cijfertjes niet meer goed zien.
Daarna heb ik me maar vermaakt met het opnemen van filmpjes op mijn foon, welke ik tot op heden op de een of andere mysterieuze wijze niet naar mijn laptop kan verzenden, zodat de trouwe lezers van mijn weblogje ook helaas niet kunnen meegenieten van deze heugelijke avond.
Na nog wat duveltjes tot mij genomen te hebben werd het toch nog gezellig, ik heb erg gelachen en zelfs ook nog serieus geboomd over “de problemen des levens”, welke “problemen des levens” in het geheel niet aanwezig zijn, na enige aarzeling heb ik dan toch eindelijk maar naar de bewuste persoon gebeld en toen bleek dat alles nog steeds goed zat/zit.