Vlieg ik vrijdag in de middag naar Manchester -alwaar ik dan wel eerst -zo leert men mij via de mail- een duuuuure lunch heb mogen verorberen, omdat de archieven mij vertellen dat ik die dure lunch nog tegoed heb van een zeker iemand, en ik diezelfde archieven natuurlijk ten bewijze heb verzonden naar een zeker iemand, evenals iets anders, waar ik vanwege mijn wereldberoemde nichtjes dan weer geen kond van kan doen, maar die mij wel leren dat diezelfde cryptische momenten waar ik voorheen al geen kond van kon doen toch wel weer zullen gaan plaatsvinden, hetzij in de nabije, hetzij in de iets verdere toekomst.
Want zo leert mijn vrouwelijk intuïtie mij (en zegt een Oud Yogi’s tantes spreekwoord), dát waarvan men mij kond van heeft gedaan zal vanwege mijn antwoorden (en de daaropvolgende antwoorden van de andere kant) tóch wel weer plaats gaan vinden, niettegenstaande de andere kant iets anders zégt (het is en blijft een vent).
Ik weet het, het is weer uitermate cryptisch en onbegrijpelijk, echter van 1 insider weet ik dat die nu gaat grijnzen.
😯 😯 😯 …. 🙄
@Bloem, jajaja, ik weetut 🙂