In vervolg op dit logje van woensdag heb ik toch weer enige leuke momenten meegemaakt op het kantoor van notarin W. Ene Collega -die er al 80 jaar zit- was donderdag als enige aanwezig op de zogenaamde “onroerend goed afdeling”, collega die er al 10 jaar zit, word door collega M plots volgestouwd met “ondersteunend” werk voor de onroerend goed afdeling, terwijl het toch in eerste instantie de bedoeling was van notarin W dat IK donderdag en vrijdag op het zogenaamde “boven” zou gaan zitten, om ingewerkt te worden in het zogenaamde familierecht. (zie ook dit logje). Ene Collega die er al 80 jaar zit legt dit kennelijk volkomen naast zich neer, zij is belangrijkerder, terwijl zij schijnbaar zelf 3 dagen werkt, (welke dagen is mij nog steeds niet duidelijk) maar wel 5 dagen op kantoor zit en elke keer aan de telefoon roept dat zij er niet is, weg loopt roepend dat ze er niet is, vervolgens weer verschijnt op kantoor, belt met deze en gene, waarbij zij vergeet te ventileren met wie zij belt, zodat wij elke keer voor gek staan als er iemand die zij gebeld heeft wel terugbelt. Hoe een chaos kan je creëren??
Vandaag had ik bijna de neiging had om te zeggen -toen ze plots toch vanmiddag weer verscheen- te zeggen, “je was er toch niet????” men zou er kierewiet van worden.
Ik ben na 6 weken nog steeds dusdanig slecht ingewerkt, dat ik veel dingen maar zelf lief zelf uitzoek, omdat het anders gewoon niet gebeurd, nádat ik het al elke week aan collega H heb gevraagd om mij dat te leren.
Er zijn nu eenmaal in die 2 jaar dingen veranderd die ik niet kan weten. Maar ook dat is kennelijk teveel moeite, wát ik ook vraag, er wordt geen antwoord gegeven, men schijnt daar te denken “kennis is macht”, ik vertel het je lekker niet óf ik vertel het je lekker verkeerd. Ik probeer dan wel lief nieuwe collega A op een goede manier in te werken, maar mij ontbreekt heel veel de tijd om dat te doen, er moét zoveel en er komen nu in de vakantie van notarin W plots ook weer heel vervelende zaken boven, zaken die ik gezamenlijk met collega E probeer op te lossen, maar waarvan ik na de vakantie van notarin W vast wel te horen krijg dat ik van alles en nog wat “achter haar rug om” heb proberen te regelen om de schade beperkt te houden.
Áls dat zo is, dan denk ik dat ik ga ontploffen en notarin de harde waarheid ga ventileren, “zo de waard is vertrouwd hij zijn gasten” (oud Yogi’s tantes spreekwoord), én ga ik al heel snel naar een andere baan omkijken.