Nu het gips eraf is (na 6,5 weken) én de pennen er met veel moeite uit zijn gerukt, 1tje stribbelde nogal ernstig tegen, die vond mijn pols vast lekker zitten, wist ik niet dat een lichaamsdeel nog zo stijf en pijnlijk kon zijn. Natuurlijk wist ik dat mijn pols stijf zou zijn, maar ik wist niet dat iedere minieme beweging (nog) niet lukt en/of ernstig zeer doet. Maar.. ik blijf oefenen..
De chirurg vertelde me ook nog eens blij dat “het” wel goed heelt, maar nog niet helemaal heel is én dat ik mijn pols ook nog eens 2 weken extra totáál niet mag belasten, behoudens héél voorzichtig de onderarm proberen te draaien en de pols proberen te bewegen. Bij elke zeer voorzichtige beweging van mijn pols voel ik een akelige knák 🙁
Zucht, dat muisje heeft nog een iets langer staartje dan ik me had voorgesteld, maar ik blijf positief, in ieder geval ben ik nu gipsloos en penloos, nu nog pijnloos 😛
Hmmm.. jammer, dan zul je ook nog even geduld moeten oefenen om jezelf te verwennen.. Gelukkig werkt het weer wat dat betreft dan ook wel weer mee 😐
ongeduld 😉 doe rustig en voorzichtig aan
Geduld is soms heel moeilijk, zeker wanneer het niet echt meer ‘zichtbaar’ kapot is 😉