In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik mij afgelopen donderdag weer eens aangemeld bij Lexa (omdat ik aan mezelf merk dat mijn belangstelling voor de andere kant al weer een beetje begint te tanen (je bent een Tweeling of je bent het niet).
Daarbij raakte ik na ik denk nog geen 5 minuten in contact met een kapitein van een groot schip. Ideaal, de beste man is veel van huis, zo’n 3 maanden, is een week of 6 thuis en vertrekt voor de volgende klus en ook nog eens single (tenminste dat schrijft ie).
Het grappige is dat de we nu vanaf donderdag mailen, sms’en dat het een lieve lust is. De kapitein zegt kriebels te hebben en me te luven (iets wat ik niet begrijp, hij heeft mijn stem nog geen eens gehoord), maar hoewel mijn haren daarvan normaal gesproken nog rechterder overeind van gaan staan, vind ik het nu wel schattig eigenlijk. Dit is echt zo’n kapitein ruwe bolster, blanke pit, en misschien is dit wel iets voor mij.
Zo dadelijk ga ik nog gek doen, en boek een vlucht naar Zweden waar hij zit op zijn schip, vaar een week mee en kom helemaal in luv terug 
anders moet ik nog tot juli wachten totdat hij weer in Nederland is en we een borrel gaan drinken. Maar die borrel gaan we zeker drinken als dit zo door gaat/
Anyway, ik dwaal af (zoals wel vaker), van mevrouw Brighton heb ik inmiddels sms gehad dat zij mijn prins op het witte paard in Engeland mijn nummer gaat geven zodra zij hem weer ziet, mijn leven is momenteel even helemaal niet geranium achtig, eigenlijk wel spannend.
Wordt vast vervolgd 😳
