Zojuist kreeg ik een heel leuk telefoontje van de Aussie, hij vond het zielig dat ik een beetje ziek was (ja ik ben een beetje ziek) en komt mij dus vanavond vertroetelen.
Zucht, daar kan ik niet tegen, dan ga ik smelten, want ik ben niet snel zielig, maar als ik ziek ben voel ik me altijd wel wat zieliger omdat ik alleen ben en dan toch alle dingen zelf moet doen.
Er zal ongetwijfeld even een daverende weblogstilte op dit weblogje hangen, want ik ga niet loggen als die Aussie er is vanzelfsprekend.
Verder schijnt het dat ik mee moet voor een paar daagjes naar Rome binnenkort, ben er nog nooit geweest en hij ook nog niet en nu hij nog in de buurt is (tenslotte gaat ie ooit weer eens terug naar Australië), wil hij nog een keer naar Rome en vind het gezellig als ik dan meega. Natuurlijk vind ik dat erg leuk en gezellig, dus denk ik me maar “opoffer” .
