Ik ben gisteravond erg laat teruggekomen van mijn 2e vakantie op Lesbos en hoewel ik de 1e week me helemaal lens heb gefotografeerd, kwam er de 2e week van het fotograferen niet veel, omdat ik me prima heb vermaakt met engelse mensen die ik de vorige vakantie op Lesbos ben tegengekomen.
Het enige waar ik een beetje van ben “geschrokken” en waar ik ietwat in mineur van ben, is dat ik nauwelijks van niet meer zo Leuke Man een smsje mocht ontvangen. Ik ben er zelf na 1 week ook maar mee opgehouden om smsjes te sturen, het is nu eenmaal niet leuk om helemaal geen enkele feedback terug te ontvangen.
Nu begon ik voor de vakantie ook al wat twijfelgevoelens over niet meer zo Leuke Man te ontwikkelen, zo vlak voor de vakantie wás het al wat minder leuk het laatste weekend, maar het feit dat ik geen enkel smsje kreeg én het feit dat ik op vakantie een hele leuke Aussie ben tegengekomen, waar ik de laatste week vrij intensief mee ben opgetrokken (grijns), doet ook al geen goed over mijn twijfels.
Ik heb me vreselijk vermaakt met de Aussie, en hoewel het jammer is voor niet meer zo Leuke Man heb ik met de Aussie heel wat meer gelachen als met niet meer zo Leuke Man én hoewel ik ook wel weet dat het op vakantie heel wat anders is als in het dagelijkse leven en Aussie nog een maand of 2 à 3 in Nederland verblijft voordat hij weer naar Australië vertrekt, komt de Aussie mij zeer binnenkort nog voor een paar dagen opzoeken om te kijken of het leuk blijft in het dagelijkse leven.
Ik besef heel goed dat ik niet meer zo Leuke Man dit moet vertellen, maar niet meer zo Leuke Man weet ook dat ik nu thuis ben en heeft nog niets laten horen, wat ik dus al ietwat flauw vind. Ik ga niet hengelen, ook niet bellen, omdat ik weet dat hij zijn meiden heeft, en we toch niet rustig kunnen praten.
Aan de ene kant vind ik het jammer van niet meer zo Leuke Man, maar aan de andere kant ben ik blij dat ik het nu ontdek.
