Er is geen hond meer die mijn Leermomenten leest, maar nu ik er weer zo intensief mee bezig ben merk ik dat het mij weer goed doet om al die Cryptische- en Werk Momenten na te lezen. Ik heb nogal wat meegemaakt op de diverse notariskantoren waar ik heb gewerkt in de loop van mijn 37-jarige carrière in het notariaat. Nu wil het geval dat ik door omstandigheden die er niet meer toe doen vele Werk Momenten postjes privé heb gemaakt, zodat niemand die meer kan lezen, behalve diegene die mijn wachtwoord weet, ik ben natuurlijk wel goed maar niet gek, dus mijn wachtwoord geef ik aan niemand af.
Omdat ik ben ingelogd kan ik ze wel allemaal nog lezen en omdat ik ál mijn postjes van de afgelopen bijna 20 jaar (met af en toe een hiaat) in een Word document aan het plakken ben blijft het grappig om alle Werk Momenten na te lezen. Nu kan men in mijn Leermomenten ook op de tab Werk Momenten klikken, maar diegenen die niet ingelogd zijn kunnen alleen dit postje lezen.
Omdat ik zo leuk geschreven heb (vooral over het werk op het kantoor van notarin W) waar ik regelmatig in lachen moet uitbarsten als ik de berichtjes nog eens nalees kan ik wel schrijven dat vooral het Telefoon postje erg grappig te noemen was. Ook ik vergeet soms nog wel wat dingen. Iemand die daar werkte wilde mij bijstaan omdat ik toen alleen de receptie aan het “bevrouwen” was. Normaal gesproken bleef de telefoon rinkelen, echter op deze dag was dat niet het geval. Zij plantte de headset die de notarin had gekocht op haar hoofd, waarna er geen enkel telefoontje meer binnenkwam. Toen belde ze vervolgens na 1 uur naar de receptie met de vraag waaróm de telefoon niet ging. Als er geen mensen bellen rinkelt de telefoon niet zo lijkt mij, waarna ik vervolgens beweerde dat “ik de stekker uit de telefoon had getrokken”, Ze vloog nog net niet door het plafond, maar helaas kon ik mijn lachen niet houden, dat was wel jammer te noemen.