Inmiddels zijn we wat verder met 2 sim kaarten in mijn telefoon (en blijkt het heel handig te zijn om 2 WhatsAppen naast elkaar te laten draaien). Ik heb mijn gewone telefoon natuurlijk altijd mee, en nu kan ik mijn zogenaamde Slettebakken contacten ook gewoon ontvangen op diezelfde telefoon.
Reuze handig voor de doelen waarvoor ik de Slettenbakken telefoon in het leven heb geroepen, ik kan het prima gescheiden houden, en 1 insider smult van alle verhalen die ik nu weer te vertellen heb.
De “date” die vlak bij mij werkt en in hetzelfde gebouw heeft gewerkt waar ik nu werk, wilde liever via een ander manier verder contacten, want anders kon “moeder de vrouw zien dat hij zoveel online was”. Ik had die andere manier van mijn telefoon gehaald, omdat ik gek werd van al die ruis en nu ik andere manier toch maar weer geïnstalleerd heb, is het gevoel hetzelfde.
Ik word iebelig van iedereen die maar wat van mij wil in die KIKkervijver. Men verlangt onmiddellijk antwoord en als ik na 10 berichtjes nog steeds niet geantwoord heb moet ik “iets zeggen”? Ik pas daarvoor, ik antwoord als het mij past en anders niet.
Op die KIKkervijver kan je niet zien dat je bericht wel of niet gelezen is, aan de ene kant handig, aan de andere kant vast ernstig frustrerend voor iemand die op antwoorden zit te wachten. Ik heb dit netjes gemeld aan mijn “date” en als al dat gehengel blijft, gooi ik die andere manier weer snel van mijn telefoon.
Kwestie van jammer voor mijn “date”, ik wil me best wel een beetje voegen naar de wensen van anderen, maar het kan te gek als ik er zelf iebelig van word en eigenlijk wenste dat ik op een onbewoond eiland was met/zonder bereik.
