In mijn werkbare leven bestaat er een zogenaamde KIK akte om in te schrijven bij het Kadaster als er een huis word verkocht aan een andere eigenaar. KIK heeft ook een andere betekenis (die ik hier niet kwijt kan wegens mijn allang niet meer zo wereldberoemde nichtjes), maar ik wil het graag cryptisch houden. Via dat speciale plekje kan je heel gemakkelijk met mensen in contact komen via WhatsApp2, vrij anoniem, je hoeft je telefoon nummer niet op te geven en kunt gewoon met elkaar WhatApp2’en. Nadat de snel beledigde man (zie ook dit logje) was afgeserveerd, kwam er opeens een andere grappige man tevoorschijn. Ik dácht dat hij mijn humor begreep, hij schreef zelf ook met veel humor, en we WhatsApp2″en wat af gisteren. Hij vond mij leuk schreef hij, ik vond hem leuk schreef ik, maar vervolgens ging het vandaag fout.
Wat ik niet snap (en ook nooit zal begrijpen) is dat je naar je telefoon grijpt als er een WhatsApp2 bericht binnenkomt als je niet alleen bent en/of vrienden op bezoek hebt. Ik persoonlijk vind dat erg onbeleefd, ik doe dat niet als ik mensen over de vloer heb, maar kennelijk is dat de standaard tegenwoordig, als ik dan schrijf dat ik daar niet aan mee doe, is de andere kant min of meer op zijn teentjes getrapt en dat begrijp ik al helemaal niet. Áls ik dan vervolgens uitleg waarom ik mij heb aangemeld op dat speciale plekje en de reden al helemaal niet kwijt wil, omdat ik zelf nog niet weet hoe ik met die dingen om moet gaan die momenteel in mijn leven spelen, krijg ik als enige antwoord “prima”, wel dan gaan bij mij de haren die normaal gesproken al overeind staan nog ergerder overeind staan. Leuke plekjes moeten leuk blijven, en moeten niet ingewikkeld worden met naar aandacht hengelende mannen. Ik ben geloof ik al weer een beetje klaar met dit speciale plekje, en hoop op een voortzetting van een ander contact.