Omdat het de laatste tijd een beetje stil is op dit logje maakte zelfs Zussie zich zorgen. Nu is er niets aan de hand, anders dan dat ik óf niets meemaak in mijn geraniumleven óf er niet over wil of kan schrijven. Maar omdat Zussie zich zorgen maakt, verschijnt er hier dan weer een logje. 
Gisterenavond heb ik samen met 3 oude vriendinnen wat foto’s van vroegâh bekeken, omdat we in dit logje het plan al hadden opgevat om dat eens te doen, en vandaag dus de uitgelezen mogelijkheid te noemen was. Vriendin W had mij al een aantal data gemaild en hoewel ik sterk het idee had dat ik haar had teruggemaild dat ik altijd kan (wegens mijn geraniumleven) was dat niet het geval, zodat ik afgelopen maandag een min of meer “paniekmailtje” kreeg of vrijdag nog door zou gaan.
Nu kan ik altijd, vriendin A en vriendin Y konden ook, dus ik ben zojuist teruggekeerd van een avondjes oude fotoboeken bekijken, waarbij ik tot mijn grote schande moet bekennen dat ik mijn oude fotoboeken even niet zo snel op kon duikelen. Vriendin W bewaard nogal veel, dus die kon het meeste aan ons tonen, evenals vriendin Y die samen met mijn ouders nog eens op vakantie is geweest. Waarbij een hele leuke foto van vriendin Y en mijn moeder tevoorschijn kwam.
Daarbij hebben we het plan opgevat om mijn moeder (die immers al bijna 18 jaar in een rolstoel zit) eens de dag ná haar verjaardag te verrassen met ons bezoek, waarbij we wat foto’s mee zullen nemen en haar een leuke ochtend hopen te bezorgen. Vriendinnen waren wat bang dat ik mijn moeder zou moeten voorbereiden, maar ik ken mijn moeder langer dan vandaag, het is even wennen, maar ik weet dat ze dit plan vreselijk leuk zal vinden.
Mijn avond is weer geslaagd -behoudens enige ernstige pijn in mijn rug- en een lange, lange tocht door SP waar vriendin W en vriendin A wonen. Ik denk dat we dit leuke hernieuwde contact -na zoveel jaar- moeten koesteren, en er moeite voor moeten doen om elkaar zo af en toe weer eens te gaan zien.
